ÖZET
Amaç: Antenatal uygulanan ve plasenta yoluyla fetusa ulaşan vitamin K'nın eylem ve doğum sırasındaki riskli saatlerde prematur yenidoğanı koagülasyon profilini düzelterek periventriküler-intraventriküler hemorajiye karşı ne kadar koruyabileceğini araştırmak. Çalışmanın Yapıldığı Yer: Dr. Zekai Tahir Burak Kadın Hastanesi, Yüksek Riskli Gebelikler Kliniği, Ankara. Materyel ve Metod: Hastanemizin Yüksek Riskli Gebelikler Kliniğine Şubat-Eylül 1993 tarihleri arasında başvuran 65 gebe kadın çalışmaya alındı. Başvuru sırasında gebelik yaşları 27 ile 34 hafta arasında değişiyordu. Rastgele seçilen 37 gebeye 10 mg vitamin K i.m. uygulandı. Tüm gebelerde doğum sonrasında kord kanında alınan örneklerden PT ve aPTT çalışıldı. Postpartum 1. hafta sonunda yenidoğanların kranial ultrasonografik taramaları yapıldı. Bulgular: Çalışma grubu doğumdan önce ortalama 42.35 saat vitamin K etkisinde kaldı. Kord kanından alınan örneklerin incelenmesinde; antenatal vitamin K uygulamasının hem protrombin zamanında (17.50 saniyeye karşılık 15.16 saniye, p< 0.01) hem de aktive parsiyel tromboplastin zamanında (46.85 saniyeye karşılık 42.08 saniye, p< 0.01) anlamlı bir kısalma sağladığı saptandı. Yenidoğanlara postpartum yapılan kranial USG sonuçlarına göre ise; düşük grade'li periventriküler-intraventriküler kanamalarda belirgin fark yokken, şiddetli intraventriküler kanamalarda vaka sayılarının çok küçük olması nedeniyle aradaki belirgin farklar istatistiksel olarak anlamlı çıkmamıştır (p> 0.05). Sonuç: Antenatal uygulanan vitamin K immature fetal koagülasyon sisteminde iyileşme sağlamıştır. Şiddetli periventriküler-intraventriküler hemoraji oluşumundaki azalma ise anlamlı bulunmamakla birlikte bu ucuz ve pratik uygulamanın yaygınlaşması ve konuyla ilgili araştırmaların derinleştirilmesini öneriyoruz.

ABSTRACT
Objective: To investigate how much we can protect the premature infant from the periventricular-intraventricular hemorrhage during the risky hours of labor and delivery by administrating antenatal vitamin K which passes to the fetus through the placenta and correct the coagulation profile. Institution: Dr. Zekai Tahir Burak Women's Hospital, High Risk Pregnancy Unit, Ankara. Material and Methods: Sixty-five pregnant women who addmitted to Dr. Zekai Tahir Burak Women's Hospital, High Risk Pregnancy Unit during February-September 1993 were enroled into the study. Gestational ages change from 27 to 34 weeks on admission. 10 mg of vitamin K was administered intramusculary to randomly selected 37 of these patients. PT and aPTT were studied in cord blood samples. Cranial sonographic examinations of newborns were performed at the end of first post partum week. Findings: In the study group average time period for the administration of vitamin-K before delivery was 42.35 hours. Cord blood samples were taken from the premature infants immediately after the delivery. It was shown that there was statistically significant decrease in both the prothrombin time (17.50 seconds versus 15.16 seconds, p< 0.01) and the activated partial thromboplastin time (46.85 seconds versus 42.08 seconds, p< 0.01) in the study group in comparison to the control group. The results of cranial USG's of the infants demonstrated that while there was no difference in the low grade periventricular hemorrhage, high grade periventricular hemorrhage had been decreased in percentage base in the study group but, the difference was not statistically significant probably due to the limited size of the groups (p> 0.05). Result: It is obvious that maternally administered vitamin K causes a statistically significant improvement in the fetal coagulation system. Even though the decrease in the severe periventricular-intraventricular hemorrhage group have not been found statistically significant, we recommend the use of this cost-effective and practical method and further investigations in this important field.