ABSTRACT
Objective: To evaluate the burnout and to determine the relationship demographic characteristics and burnout levels between physicians and nurses working in 3 different obstetrics/gynecology clinics. Material and Methods: This is an observational cross-sectional study and included in 47 physicians and 90 nurses. We used to quantitative survey to assess burnout levels using a Turkish version of the Maslach Burnout Inventory. Results: Results showed that the women perceived lower personal sense of accomplishment compared to the men for physicians (p=0.013), and the single demonstrated lower personal sense of accomplishment compared to the married physicians (p=0.003). Two government hospitals created differences according to emotional exhaustion and depersonalization levels (p=0.046, p=0.034). The mean age of physicians was higher than that of nurses (p=0.036). The working hour per-day for nurses was higher than physicians (p=0.000). Physicians showed higher levels of burnout in emotional exhaustion, depersonalization, and lower level of personal sense of accomplishment subscales compared to the nurses. However there was a statistical difference between nurses and physicians for depersonalization and personal sense of accomplishment subscales (p=0.000, p=0.013). Correlation analyses in physicians showed that age was significantly negatively correlated with depersonalization (p=0.006). Increasing age among nurses was found when the level of depersonalization subscale is decreasing like physicians (p=0.012). Conclusion: The levels of burnout have been shown high in the obstetric gynecology physicians. The burnout syndrome was observed more in female gender, single ones, and younger age both of healthcare workers. Further researches should be evaluated the interrelationships among the burnout, job career satisfaction, and psychosocial health in the obstetric gynecologic physicians.

ÖZET
Amaç: Üç ayrı obstetrik/jinekoloji kliniğinde çalışan hemşire ve doktorlar arasında tükenmişlik seviyeleri ve demografik özellikler arasındaki ilişkileri değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Kırk yedi doktor ve 90 hemşirenin dâhil edildiği kesitsel gözlemsel bir çalışmadır. Türkçe versiyonu olan Maslach Tükenmişlik Envanteri kullanılarak tükenmişlik seviyeleri kantitatif olarak ölçülmüştür. Bulgular: Kadın cinsiyet ve bekâr olma, evli ve erkek cinsiyet ile karşılaştırıldığında daha düşük kişisel başarı skorlarının elde edildiğini sonuçlar da göstermiştir (p=0,013, p=0,003). İki kamu hastaneleri arasında emosyonel tükenmişlik ve depersonalizasyon puanları açısından fark saptandığı gösterilmiştir (p=0,046, p=0,034). Doktorların ortalama yaşı hemşirelere göre daha ileriydi (p=0,036). Günlük çalışma saatleri açısından ise hemşireler daha yoğun çalışmaktaydı (p=0,000). Doktorlarda daha yüksek emosyonel tükenmişlik ve depersonalizasyon, daha düşük kişisel başarı alt skorları olmak üzere tükenmişlik sendromu hemşirelere göre fazlaydı. Bununla beraber hemşireler ve doktorlar arasında depersonalizasyon ve kişisel başarı puanları açısından istatistiksel anlamlı fark saptandı (p=0,000, p=0,013). Korelasyon analizleri uygulandığında doktorlarda yaş ile depersonalizasyon arasında negatif bir ilişki bulundu (p=0,006). Hemşireler arasında da yaş artıkça depersonalizasyon puanları doktorlarda olduğu gibi azalmaktaydı (p=0,012). Sonuç: Obstetri ve jinekoloji doktorlarında tükenmişlik seviyeleri yüksek olduğu gösterilmiştir. Kadın cinsiyet, bekârlarda ve genç yaşlarda tükenmişlik sendromunun daha fazla olduğu her iki sağlık çalışan grubunda gözlendi. İleriki araştırmalar obstetri/jinekoloji doktorlarında tükenmişlik sendromu ile iş kariyer tatmini ve psikososyal sağlık ilişkisini değerlendirmek olmalıdır.