ÖZET
Amaç: Sezaryen doğumlarda uygulanan anestezi şeklinin intraoperatif kanama miktarı üzerine olan etkilerinin incelenmesi. Gereç ve Yöntemler: Haziran 2004-Aralık 2005 tarihlerinde sezaryen ile doğum yapan ve kanama potansiyeli yüksek olan hastalar dışında seçilen 145 olgu çalışmaya dahil edildi. Olgular, spinal (Grup SA, n=30), kombine spinal-epidural (Grup KSEA, n=55) ve genel anestezi (Grup GA, n= 60) gruplarına ayrıldı. Yaş, gravida/parite, vücut ağırlığı, plasental lokalizasyon, doğum haftası, doğum ağırlığı, sezaryen endikasyonları, operasyon süresi, verilen toplam oksitosin dozu, preoperatif - postoperatif hemoglobin/hematokrit değerleri ve postoperatif sıvı dengeleri karşılaştırıldı. Bulgular: 3 gruba ayrılan olguların yaş, vücut ağırlığı, gravida, doğum haftası ve doğum ağırlığı gibi demografik özellikleri arasında ve kanama miktarı oranlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p> 0.05). Operasyon süresi, kullanılan oksitosin dozu açısından anlamlı bir farklılık bulunmadı. Gruplar arasında, doğum öncesi ve doğum sonrası hemoglobin/hematokrit değerleri ve sıvı balansları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı. Ortalama kanama miktarı açısından KSEA uygulanan grupta daha az kan kaybı görülmekle birlikte istatistiksel olarak anlamlı değildi (765 ± 385 ml & 751 ± 413 ml'e karşın 713 ± 430 ml p> 0.05). Sonuç: Günümüzde uygulama sıklığı hızla artan sezaryen doğum sırasındaki kanama miktarını inceleyen birçok çalışmanın aksine bizim çalışmamızda genel anestezinin potansiyel bir risk teşkil etmediğini bulduk. Gerek hasta konforu gerekse daha az maternal komplikasyon ve neonatal depresyon yapması nedeniyle son yıllarda sezaryen doğumlarda rejyonal anestezi yöntemleri sıkça uygulanmaktadır. Normal doğuma göre daha fazla kan kaybı olan sezaryen doğumlardaki kanama miktarını etkileyen faktörleri araştırmak için iyi randomize edilmiş prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.

ABSTRACT
Objective: To compare the effects of different anesthetic methods on surgical bleeding associated with cesarean deliveries. Material and Methods: 145 pregnant cases with low risk for bleeding who delivered with cesarean section were included. Cases were divided into 3 groups named as spinal (group S, n=30), combined spinal-epidural (group CSEA, n=55) and general anesthesia (group GA, n=60). Age, gravidity/parity, maternal weight, placental localization, gestational age of delivery, birth weight, indication for cesarean section, operation time, total dose of oxytocin administered, preoperative and postoperative hemoglobin values and postoperative fluid balances were compared. Results: There were no significant differences among the three groups in terms of demographic factors, calculated blood losses, fluid balances, operating times, oxytocin doses administered, pre-(post)operative hemoglobin/hematocrit values and fluid balances. (p > 0.05) Mean blood losses, though being seemingly lower in CSEA group compared with the other two (765 ± 385 ml & 751 ± 413 ml vs., 713 ± 430 ml p> 0.05), but it wasn't meaningful statistically and finally were similar in all three groups. Conclusions: Contrary to some other studies which state the presence of an effect;we have, in our analysis concluded that general anesthesia does not have a more pronounced influence on calculated blood loss due to cesarean section compared with other methods. Based on the expectation of less complications, patient comfort and demand, regional anesthetic methods are being used in ever broader scales. Factors effecting blood loss during delivery via the abdominal route needs to be investigated with better designed randomized prospective studies.