ÖZET
Amaç: İkinci trimester ve erken üçüncü trimesterdeki fetal ölüm olguları ile, 24. gebelik haftasından önce saptanan fetal anomali olgularında travay indüksiyonu için uygulanan intravaginal misoprostol ile intraservikal dinoprostonun karşılaştırılması. Çalışmanın Yapıldığı Yer: İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı, Genel Jinekoloji ve Perinatoloji Bilim Dalı. Materyel ve Metod: 13-30 gebelik haftaları arasındaki 66 gebeye randomize olarak 100 µg misoprostol tablet intravaginal veya 0.5 mg dinoprostone jel intraservikal olarak uygulandı. 12 saat sonra aktif travay başlamamış ise ikinci dozlar uygulandı. İkinci uygulamadan 12 saat sonra travayı başlamamış olanlara intravenöz oksitosin inifüzyonu yapıldı. Bunun sonucunda abortus veya doğum gerçekleşmemiş ise uygulama başarısız sayılarak başka yöntemlere geçildi. Bulgular: 41 gebeye misoprostol tablet, 25 gebeye ise dinoprostone jel uygulandı. Misoprostol grubunun gebelik haftaları ortalaması 19.5 ± 5.4, dinoprostone grubunun ise 21.7 ± 4.8, başlangıç Bishop skorları yine sırasıyla 0.58 ± 0.8 ve 0.6 ± 1.1 olarak bulundu. İlk uygulamadan abortus veya doğuma kadar geçen süre misoprostol grubunda 17.6 ± 7.8 saat, dinoprostone grubunda 15.2 ± 8.1 saat olarak gerçekleşti. Misoprostol tablet uygulanan 41 gebenin 31'inde (%85.4) uygulama başarılı kabul edilirken, dinoprostone jel uygulanan 25 gebenin 14'ünde (%56) indüksiyon başarılı olarak bulundu. Misoprostol grubunda 3 (%14) olguda bulantı ve kusma saptandı. Her iki grupta da kan transfüzyonu gereksinimi olmadı. Sonuç: İntravaginal prostoglandin E2 analogu misoprostolun fetal ölüm ve anomali olgularında travay indüksiyonunda etkinliğinin yüksek olduğu düşünülmüştür. Gebelik haftaları açısından fark bulunmakla beraber, iki grupta travay indüksiyonunda elde edilen başarı oranları açısından misoprostol tablet uygulaması ile daha yüksek başarı sağlanmıştır. Her iki yöntemin de uygulama sıklıklarının artırılması ile başarı oranlarının artabileceği düşünülmüştür.

ABSTRACT
Objective: To compare the effectiveness of intravaginal misoprostol with intracervical dinoprostone in second trimester or early third trimester fetal death and fetal anomalies detected before 24th week of pregnancy. Institution: İstanbul Faculty of Medicine, Gynecology and Obstetrics Department, Perinatology and Gynecology Units. Materials and Methods: 100 µg of misoprostol tablets (intravaginally) and 0.5 of dinoprostone gel (intracervically) randomly applied to 66 women whose pregnancies were between 13-30 weeks. After 12 hours, if the active labor had not been started, second applications had to be performed. After 12 hours following the second applications, oxytocin infusions were performed. If this porotocol had failed to induce delivery or abortion one of the other methods had to be selected. Results: Prostoglandin E2 analogs misoprostol and dinoprostone were used for labor induction in 41 and 25 women respectively. Mean gestational ages were 19.5 ± 5.4 weeks in misoprostol group and 21.7 ± 4.8 weeks in dinoprostone group, initial Bishop scores were 0.58 ± 0.8 and 0.6 ± 1.1 respectively. Mean intervals between first applications with deliveries or abortions were 17.6 ± 7.8 hours in misoprostol group and 15.2 ± 8.1 hours in dinoprostone group. 31 (85%) of 41 patients in misoprostol group and 14 (56%) of 25 patients in dinoprostone group, labor inductions were achieved. Vomitting as a side effect, was recorded in 3 patients (14%) of misoprostol group. No need for blood transfusions were recorded in both of the groups. Conclusion: The effectiveness of misoprostol which is a prostoglandin E2 analog was found high in labor induction for fetal death and anomalies. Although there was a difference in mean gestational ages of two groups, achievement of labor induction in misoprostol group was higher than dinoprostone group. It was considered that, if more applications were used, both of them might be more effective to induce abortion or delivery.