ÖZET
Amaç: Erken doğum tehdidi (EDT) olgularında tokolitik olarak intravenöz ritodrin ile magnezyum sülfatın etkinlik ve güvenilirliklerinin karşılaştırılması.Gereç ve Yöntemler: Çalışma, Ocak 2003-Aralık 2003 tarihleri arasında Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, Obstetrik Bölümünde gerçekleştirildi. EDT tanısıyla tedavi edilen 35 hasta çalışmaya dahil edildi. Randomize olarak 21 hasta ritodrin, 14 hasta magnezyum sülfat grubuna dahil edildi. Tüm hastalara tokolitik tedaviye ilave olarak betametazon verildi. Tedavinin başlangıcından doğuma kadar kazanılan süreler ile yenidoğanların demografik özellikleri ile APGAR skorları not edildi. İstatistiksel değerlendirme için gerektiğinnde bağımsız örnekler t ve ki-kare testleri kullanıldı. p<0.05 değeri anlamlı kabul edildi.Bulgular: Gruplar, demografik özellikleri bakımından benzerdi. Doğuma kadar kazanılan süre ritodrin iv grubunda magnezyum sülfat grubundan yaklaşık %22 daha fazla idi ancak bu bulgu istatistiksel olarak farklı değildi (p>0.05). Ritodrin grubunda yenidoğanların kilo ve boyları magnezyum sülfat grubundan daha büyüktü (p<0.05). Diğer tüm perinatal sonuçlar, gruplar arasında farklı bulunmadı (p>0.05). Sonuç: EDT olgularının tedavisinde hem iv ritodrin hem de magnezyum sülfatın etkinlikleri benzer görünmektedir. Her iki ilaç da yenidoğan APGAR skorları üzerine olumsuz etki yapmadan güvenle kullanılabilecek ilaçlar gibi görünmektedir. Daha büyük hasta gruplarında yapılacak çalışmaların, konunun daha da aydınlatılmasına katkı sağlayabileceğini düşünmekteyiz

ABSTRACT
Objective: To examine the efficiency and safety of ritodrine compared with magnesium sulfate in cases of preterm labor (PL).Material and Methods: This study was undertaken in Firat University Medical School Department of Obstetric and Gynecology between January-December 2003. Thirty five PL were participated to the study. Twenty one patients were included to ritodrine group while fourteen patients were included to magnesium sulfate group. All patients were given betamethasone in addition to tocolytic treatment. Outcomes evaluated included gained time, from beginning the treatment to delivery, demographic characteristics of newborns, and APGAR scores. Independent samples t and chi-square tests were used when necessary. The level of significance was set at p<0.05. Results: Demographic characteristics were similar between the two groups. In the ritodrine group, gained time until delivery was 22% more than those magnesium sulfate group but this finding was not statistically significant (p>0.05). In the ritodrine group, the weights and lengths were greater than those of magnesium sulfate group (p<0.05). All of the other parameters were not significantly differ between two groups (p>0.05).Conclusion: These data demonstrate that effectiveness of ritodrine and magnesium sulfate are similar in the treatment of PL. It seems that these drugs have no negative effect on the APGAR scores of newborn and might be use safely in the treatment of PL. We suggest that larger studies will contribute to clarify this issue.