ABSTRACT
Objective: To determine the effect of vaginal slow-release dinoprostone in women with premature rupture of membranes (PROM) and unfavorable cervices. Material and Methods: Women included in the study met the following criteria: a live singleton fetus at term (37-41 weeks of gestation) in cephalic presentation, a reactive nonstress test without any contractions, presenting PROM confirmed by demonstration of pooling of amniotic fluid in vaginal vault, a Bishop score of 4 or less before the onset of labor and no uterine contractions for a period of 4 hours after PROM. Participants were compared into 2 groups. In the first group, one dinoprostone vaginal ovule (10 mg) was placed in the posterior fornix. The women in the second group did not receive any cervical maturation medication. Duration of latent labor, duration of active labor, cervical maturation rate and interval from PROM to delivery were evaluated as the primary outcome. Results: Women who received the dinoprostone vaginal ovule were found to have significantly higher cervical maturation rate in 12 hours, shorter duration of latent labor, consequently shorter interval from PROM to delivery and smaller proportion of women requiring oxytocin augmentation compared with expectant management. The hyperstimulation rate was significantly higher in the dinoprostone group (p< 0.05). There were no significant differences in the deceleration of fetal heart rate and mode of delivery. Conclusion: The controlled released dinoprostone ovule shortened the latent labor duration and the interval time from PROM to delivery without increasing cesarean delivery rates.

ÖZET
Amaç: Uygunsuz bishop skoru olan term erken membran rüptürü olgularında kontrollü salınımlı dinoproston ovulün etkinliği ve güvenilirliğini araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: 37-41 gestasyonel haftalarında sefalik prezentasyonlu, non-stres testti reaktif olup kontraksiyon saptanmayan, vajinal değerlendirme ile doğrulanmış erken membran rüptürü olan, bishop skoru 4 veya altında olan, membran rüptürü sonrası 4 saatlik periyot içerisinde doğum eylemi başlamamış, uterin kontraksiyonu olmayan tekil gebelikler çalışmaya dâhil edilmiştir. Hastalar servikal maturasyon için vajinal dinoproston ovül uygulanan ve herhangi bir uygulama yapılmayan olmak üzere 2 gruba ayrılmıştır. Latent faz, aktif faz süresi, servikal maturasyon oranı ve erken membran rüptüründen doğuma kadar geçen zaman primer olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Dinoproston vajinal ovül uygulanan hasta grubunda 12 saat içerisinde servikal maturasyon oranı istatistiksel olarak daha yüksek, latent faz süresi anlamlı olarak daha düşük, erken membran rüptüründen doğuma kadar geçen zaman daha kısa, oksitosin kullanım gerekliliği daha düşük olarak bulunmuştur. Ayrıca hipersitimulasyon oranı istatistiksel olarak daha yüksek bulunmuş, fetal kalp hızında düşme ve doğum şekli yönünden fark saptanmamıştır. Sonuç: Kontrollü salınımlı dinoproston ovül sezaryen oranını arttırmadan latent faz süresini ve membran rüptüründen doğuma kadar geçen zamanı azaltmıştır.