ÖZET
Amaç: Birinci ve ikinci trimesterde, antenatal dönemde saptanan bakteriyel vaginozislerden tedavi edilen ve edilmeyenlerin preterm doğum ve eylem ile olan ilişkisini araştırmak. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada Ocak 2000-Aralık 2005 tarihleri arasında kliniğimizde antenatal takip edilen ve doğum yapan 4051 gebe retrospektif olarak arşivden tarandı. Antenatal takiplerinde birinci ve ikinci trimesterde (24.üncü gebelik haftasına kadar) bakteriyel vaginozis saptanıp tedavilerini tam olarak uygulayan gebeler vaka grubu olarak alındı. Bulgular: Antenatal takiplerinde bakteriyel vaginozis tesbit edilip tedavi alan vaka grubunda 11 gebede (11/167)(%6.4) preterm eylem görüldü. Tedavi almayan kontrol grubunda ise 8 gebede (8/72)(%11) preterm eylem görüldü. Her iki grup arasındaki fark istatistiki olarak anlamlı bulunmamıştır (p > 0.05). Sonuç: Çalışmamızda birinci ve ikinci trimester gebelikte bakteriyel vaginozis tedavisinin, tedavi edilmeyen vakalar ile karşılaştırıldığında, tedavinin preterm eylemin ve doğumun engellenmesinde etkili olmadığını gözlemledik.

ABSTRACT
Objective: To investigate association between preterm labor and bacterial vaginosis with or without treatment in first and second trimester pregnancy. Material and Methods: The records of 4051 pregnant women who were followed prenatally and delivered at our department between January 2000 and December 2005 were investigated retrospectively.The study group was consisted from first and second trimester (until 24th gestational week) pregnants diagnosed as bacterial vaginosis and completed their therapy exactly. Results: The numbers of preterm labor among the patients with bacterial vaginosis who did and did not receive treatment were 11 and 8 respectively. Although the percentages seemed to be different, there was no statistical significance between two groups (p> 0.05). Conclusion: In this study, we observed that bacterial vaginosis treatment in first and second trimester pregnancy does not alter the risk of preterm labor.