ÖZET
Hiperprolaktinemi, hipotalamo-hipofizer aksın en yaygın endokrin bozukluğudur. Hiperprolaktinemi tanısı konulduktan sonra bu bozukluğa neden olan olayın araştırılması gerekmektedir. Bu araştırma; dikkatli anamnez, fizik muayene, laboratuar testleri ve sellanın görüntülenmesini içermektedir. Gebelik, primer hipotiroidi ve serum prolaktin seviyelerini artıran ilaçlardan sonra en yaygın kronik hiperprolaktinemi nedeni, prolaktinomalardır. Prolaktinoma; hipogona-dizm, infertilite, galaktore, osteopeni ve tümörün kitle etkisine bağlı belirtilerle kendini gösterebilir. Tedavinin amacı, prolaktin seviyelerini normal düzeylere indirmek, gonadal fonksiyonları düzeltmek ve kronik hiperprolaktineminin etkilerini azaltmaktır. Hastaların büyük kısmında dopamin agonistleri ilk tedavi seçeneğidir. Transsfenoidal cerrahi genellikle dopamin agonistlerini tolere edemeyen ya da agonistlere dirençli hastalar ve hipofiz sapına bası yaparak hiperprolaktinemiye yol açan, prolaktin salgılamayan tümörler için uygundur. Kabergolinin bromokriptine göre çok daha etkin ve iyi tolere edilen bir ilaç olduğu gösterilmiştir. Fakat gebelikte kabergolin kullanımının fetusa etkileri ile ilgili yeterli veri olmadığı için gebelik planlayan hiperprolaktinemik hastalarda, tedavide ilk seçenek bromokriptindir.

ABSTRACT
Hyperprolactinemia is the most common endocrine disorder of the hypothalamic-pituitary axis. When hyperprolactinemia is confirmed, the cause for the disorder needs to be evaluated. This evaluation involves a careful history and examination, followed by laboratory tests and diagnostic imaging of the sella turcica. A prolactinoma is the most common cause of chronic hyperprolactinemia once pregnancy, primary hypothyroidism, and drugs that elevate serum prolactin levels have been excluded. Patients can present with hypogonadism, infertility, galactorrhea, osteopenia, and mass effects of the tumor. The goals of treatment are to normalize prolactin levels, restore gonadal function, and reduce the effects of chronic hyperprolactinemia. Dopamine agonists are the treatment of choice for most of the patients. Transsphenoidal surgery is usually reserved for patients who are intolerant of or resistant to dopamine agonists or when hyperprolactinemia is caused by non-prolactin-secreting tumors compressing the pituitary stalk. Cabergoline has been shown to be more effective and better tolerated than bromocriptine. However, there is limited data about the effects of cabergoline on fetuses, so bromocriptine is the treatment of choice in hyperprolactinemic women wishing to conceive.