ÖZET
Gebelikte hipertansiyon sıklığı %10 kadar olup halen maternal ve fetal önemli morbidite ve mortalite nedeni olmaya devam etmektedir. Gebelikte hipertansiyon geniş bir yelpazeye ayrılmakta olup bunların içinde en önemlisi preeklampsidir. Preeklampsi primer yada kronik hipertansiyon zemininde gelişebilir, maternal morbidite, mortalite yanısıra fetus içinde prematüre doğum, büyüme geriliği ve ölüme neden olabilir. Preeklampside kesin tedavi doğumdur. Ciddi hipertansiyonun tedavisi annede gelişebilecek serebrovasküler, kardiyak, renal komplikasyonları önlemek içindir. Gebelikte karşılaştığımız hipertansiyonun diğer formları, kronik ve geçici gebelik hipertansiyonu genellikle bening seyirlidir. Gebelikte hipertansiyon tedavisinin hedefi uteroplasental ve fetal dolaşımı baskılamaksızın annede gelişebilecek komplikasyonları önlemek olmalıdır. Antihipertansif bir ilaç başlamadan önce, bu ilacın fetus üzerindeki olumsuz etkileri dikkatlice gözden geçirilmelidir.

ABSTRACT
Hypertension affects 10% of pregnancy and remains a leading cause of both maternal and fetal morbidity and mortality. Hypertension in pregnancy includes a spectrum of conditions, most notably preeclampsia, a form of hypertension unique to pregnancy that occurs de nova or superimposed on chronic hypertension. It is not only maternal morbidity and mortality but also risk to the fetus include premature delivery, growth retardation, and death. The only definitive treatment of preeclampsia is delivery. Treatment of severe hypertension is necessary to prevent cerebrovascular, cardiac, and renal complications in the mother. The other forms of hypertension in pregnancy, chronic and gestational transient hypertension, usually have more bening courses. The major goal is to prevent maternal complications without compromising uteroplacental perfusion and fetal circulation. Before an antihypertensive drug is prescribed, the potential risk to the fetus from intrauterine drug exposure should be carefully reviewed.