ÖZET
Amaç: Örneklemimizde rahim ağzı kanserinin bir tarama yöntemi olan papyayma yaptırma oranının ve bunun etkenlerinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu kesitsel araştırmada kliniğimize jinekolojik muayene için ilk defa başvuran 671 kadın ile görüşüldü. En az bir defa papyayma kontrolü yapılmış kadınlar ile hiç yapılmayanların verileri karşılaştırıldı. Bulgular: Görüşülen kadınların %28.9'unda en az bir kez papyayma kontrolü yapılmıştı. Papyayma yapılan kadınların yaş ortalaması daha yüksek olup, daha çok sayıda jinekolojik muayene oldukları saptandı. Papyayma öyküsü olanlarda şehir merkezinde yaşama, yüksek sosyoekonomik düzeye sahip olma, ev dışında bir işte çalışma ve papyayma hakkında bilgi sahibi olma oranları daha yüksek, eğitim süresi ise daha uzun bulundu. Papyayma hakkında bilgisi olan kadınların papyayma yaptırma oranı bilgisi olmayanların iki katından fazla idi (%30.4'e karşılık %69,6, p:0.00). Papyaymaların yapıldığı yerler arasında üniversite klinikleri (%59.8) ve özel hastane/muayenehaneler (%23.7) önde geliyordu. İlimizdeki kamuya ait kadın hastalıkları ve çocuk hastanesinde papyayma yapılanların oranı sadece %9.3 olarak bulundu. Papyayma yaptırmama gerekçeleri arasında 'ihmal' %87 ile en yüksek orana sahip iken 'ekonomik nedenler' sadece %0.7 olarak bulundu. Sonuç: İlimizde papyayma yapılma sıklığı düşük olup papyayma yapılmasının önemli etkenleri yaş, ikamet yeri, sosyoekonomik düzey, eğitim süresi, işte çalışma ve papyayma hakkında bilgi sahibi olma olarak saptandı. Papyayma oranının artırılması için kitlesel eğitim programlarına ihtiyaç vardır. Ayrıca devlet hastanelerinde papyayma alınması oranlarının artırılması için gerekli düzenlemeler yapılmalıdır.

ABSTRACT
Objective: To investigate the rate of pap-test as a screening test for cervical cancer in our population. Material and Methods: 671 women who attending our gynecology department for an examination for the first time were enrolled in this crossectional study. Data of women who had at least one pap-test in her history were compared to those of women who had no pap-test history. Results: 28.9% of women had at least one pap-test in her history. In addition to higher mean age and gynecological examination number, rates of living in urban area, high socioeconomical level, high education level, working outside home and having knowledge of pap-test were found higher in women who had pap-test history. Rate of receipt of pap-test was higher than 2 times in women who had knowledge about pap-test when compared to of women with no knowledge on the issue (69.6% vs 30.4%, p:0.00). University clinics and private offices/hoshitals were the leading cites in which pap-tests were done (59.8% and 23.7%, respectively). Rate of pap-tests had been taken by a hospital located in our city was only 9,3%. 'neglection' had the first rank among the excuses for not having a pap-test with the rate of 87% whereas 'economical reasons' was only 0.7%. Conclusion: Currency rate of the pap-test in our population is very low. Major determinants of this are women's age, living area, socioeconomical level, education level, working outside home and knowledge level about the pap-test. There is a need for community education programmes to increase the rate of the pap-test. Also related arrangemets should be done to increase the rate taken in the state-governed hospitals.