ÖZET
Amaç: Çalışmamızda amacımız, ekstrauterin yerleşimli rahim içi araç (RİA) vakalarına yaklaşım ve tedaviyi tartışmaktır. Gereç ve Yöntemler: 1997-2004 tarihleri arasında kliniğimizde teşhis ve tedavisi yapılan 7 ekstrauterin yerleşimli rahim içi araç vakası retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 26.1 idi. 4 hasta RİA takılırken laktasyondaydı. 5 hastada laparoskopi ile, 2 hastada laparotomi ile RİA çıkarıldı. 2 hastada RİA Douglas boşluğunda, 1 hastada sol sakrouterin ligamentin altında periton içinde, 1 hastada mesane ile uterus arasında, 1 hastada omentumda, 1 hastada rektum serozasında yağ dokusu içinde, 1 hastada ise ileum duvarına gömülü olarak tespit edildi. Laparoskopi yapılan hastaların ileal komplikasyondan dolayı laparotomiye geçilen biri hariç diğerleri kolaylıkla çıkarıldı ve 1 veya 2 gün sonra taburcu edildi. Laparotomi yapılan 2 hasta 5 gün sonra taburcu edildi. Tüm kadınlarda iyileşme sorunsuz idi. Sonuç: Şikayeti olsun yada olmasın RİA takılan tüm kadınlar uterin perforasyonun potansiyel riski nedeniyle dikkatlice kontrol edilmelidir. Ekstrauterin yerleşimli RİAlarda tercih edilen cerrahi yöntem laparoskopidir. Ancak, komşu organlarda hasarlanma gelişen vakalarda laparotomi gerekli olabilir.

ABSTRACT
Objective: Our objective is to discuss the management of cases with extrauterine mislocated intrauterine device (IUD). Material and Methods: Seven cases who were diagnosed and treated as extrauterine mislocated IUD in our clinic between 1997-2004 were evaluated retrospectively. Results: The mean age of the patients were 26.1 years. Four of them were lactating at the time of IUD placement. The IUD was removed by laparoscopy in five patients, by laparotomy in two patients. The IUD was seen as lying in the Douglas pouch in three cases, into the peritoneum under the left ligament of sacrouterine in one case, into the omentum in one case, lying between the bladder and uterus in one case, into the perirectal fat in one case, and embedded into wall of the ileum in one case. The IUDs were easily removed by laparoscopy except one patient in which undergone laparotomy due to ileal complication, and the patients were discharged one or two days later. The two patients operated by laparotomy were discharged 5 days later. All women made an uneventful recovery. Conclusion: Insertion of IUD must be controlled because of the potential risk of the uterine perforation with or without symptoms. The recommended surgical method is laparoscopic removal of the extrauterine mislocated IUD. But, laparotomy may be necessary where IUD damaged the adherent organs.