ABSTRACT
Objective: Maternal mortality is defined as death of a woman while pregnant or within 42 days of termination of pregnancy irrespective of gestational age. It is closely related to socioeconomic prosperity of the country. Although overall maternal mortality ratio is 28.5 per 100.000 live births in Turkey, it shows great regional variations. In this study we aimed to analyze maternal mortality ratio and causes of deaths prospectively during three year period in the district of Denizli, Turkey. Material and Methods: Beginning from January 2006, maternal deaths were evaluated by a board formed within the directorate of health. Information gathered from primary care centers, related hospital and families was evaluated by the commission and causes of death were recorded. Deaths related to pregnancy and obstetrical causes were accepted as direct maternal deaths. On the other hand deaths that occurred during pregnancy or puerperal period due to previously existing diseases or that developed during pregnancy from non-obstetrical causes but aggravated by pregnancy were classified as indirect maternal death. Maternal mortality ratios were calculated at the end of 3 years as the ratio of maternal deaths to the total number of live births. Results: Maternal Mortality ratio of Denizli region was 22.8 per 100.000 live births. Thirty three percent of patients were lost because of postpartum hemorrhage, 33.3% due to amniotic fluid embolism, 22.2% due to pulmonary emboli and 11.1% died of complications secondary to hypertension. The most frequent cause for indirect maternal deaths was cardiac problems. Conclusion: Maternal mortality ratio in Denizli region is lower than the average ratio of our country but it is still higher than the ratio of West Anatolia. Postpartum hemorrhage which requires rapid and careful evaluation seems to have an impact on this difference. It may be possible to decrease maternal mortality ratio with further increasing the quality of prenatal and postnatal care.

ÖZET
Amaç: Anne ölümü, gebelik haftasından bağımsız olarak gebelik sırasında ve doğumdan sonraki ilk 42 gün içindeki ölümleri tanımlayan ve bir ülkenin refah düzeyini gösteren önemli bir parametredir. Ülkemizde doğrudan anne ölüm hızı 100.000'de 28.5 olmakla birlikte bölgesel farklılıklar göstermektedir. Bu çalışmada Denizli ilinde üç yıllık süreçteki maternal mortalite oranı ve nedenlerini incelemeyi ve düzeltici faliyetleri belirlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2006 tarihinden itibaren Denizli Sağlık Müdürlüğü bünyesinde anne ölümlerini inceleme komisyonu oluşturuldu. Her anne kaybını takiben komisyonumuz toplandı. Olguların sağlık ocağı takip kartları, hastane kayıtları incelendi. İlgili sağlık personeli ve aile ile görüşmeler yapıldı. Ölüm nedenleri belirlenmeye çalışıldı. Gebelik veya lohusalığa bağlı olan ölüm nedenleri doğrudan anne ölümü olarak; gebelik sırasında gelişen veya daha önceden var olan sağlık problemine bağlı gebelik ve lohusalık döneminde oluşan ölümler ise dolaylı anne ölümü olarak sınıflandırıldı. Üç yılın sonunda veriler değerlendirildi. Hesaplamalar doğrudan anne ölümlerinin canlı doğum sayısına oranlanmasıyla yapıldı. Bulgular: Doğrudan anne ölüm oranı 100.000'de 22.8 idi. Hastaların %33.3'ü postpartum kanamadan, %33.3'ü amniyon mayi embolisinden, %22.2'si pulmoner emboliden, %11.1'i hipertansiyona sekonder sebeplerden kaybedilmişti. Dolaylı anne ölümlerinde en sık karşılaştığımız neden kardiyak problemlerdi. Sonuç: Anne ölüm oranımız Türkiye ortalamasının altında olmakla birlikte, Batı Anadolu ortalamasından yüksektir. Özellikle postpartum kanamalı hastalarda daha dikkatli ve hızlı bir yaklaşım şarttır. Prenatal takip ve postnatal bakım hizmetlerinin ve kalitesinin artırılması ile ölüm hızlarını azaltmak mümkün olacaktır.