ÖZET
Amaç: Preeklamptik gebelerde plazma fibronektin düzeylerini ölçmek. Çalışmanın yapıdığı yer: Zeynep Kamil Hastanesi, İstanbul. Materyel Metod: Çalışma kliniğimize başvuran 31-41 haftalar arası 40 preeklamptik ve 28 normotansif gebe üzerinde prospektif olarak yapıldı. Preeklamptik gebelerin tanısında kan basıncının en az 140/90 mmHg veya bazal değerde sistolik basınçta en az 30 mmHg ve diyastolik basınçta 15 mmHg artış olması ve randomize idrarda ? 1 g/lt veya semikantitatif ölçümde ? 2+ proteinüri olması kriterleri kullanıldı. Preeklamptik olgular hafif (n: 20) ve ağır (n: 20) olmak üzere iki gruba aylrıldı. Normotansif olgular kontrol grubu olarak kullanıldı. Plazma fibronektin düzeyleri Behring plaklarında immündifüzyon yöntemiyle kantitatif olarak tayin edildi. Bulgular: Preeklamptik olgularda ve hafif preeklamptik olgulara kıyasla ağır preeklamptik olgularda plazma fibronektin düzeylerinin anlamlı derecede artış gösterdiği tespit edildi (p< 0.001). Preeklampsiyi tanımada plazma fibronektin düzeyi için eşik edeğer 400 mg/ml olarak alındığında normotansif preeklamptik olgular arasında sensitivite %72, pozitif prediktif değer %87; hafif-ağır preeklamptik olgular arasında sensitivite %95, pozitif prediktif değer %65 olarak saptanıdı. Sonuçlar: Vasküler endotelyal disfonksiyon preeklampsi patogenezinde üzerinde en çok tarıtışılan konulardan biridir. Bu bulgular preeklamsiyi tanımada ve hafif ağır preeklampsi olgularının ayırımında endotel hücre hasarının belirteci olan plazma fibronektin düzeyi ölçümünün kullanılabileceğini desteklemektedir.

ABSTRACT
Objective: To measure the plasma fibronectin levles in preeclamptic pregnancies. Institution: Zeynep Kamil Maternity Hospital, İstanbul. Materials and Methods: This study was made prospectively on 40 preeclamptic and 28 normotensive gravid women between 31-41 gestational weeks. An arterial pressure of 140-90 mmHg or an elevation of 30 mmHg systolic, 15 mmHg diastolic pressure and ? 1 g/lt proteinuria on random urine or ? 2+ proteinuria on semiquantitative measurement were used as the diagnostic criteria of preeclampsia. Preclamptic cases were divided into two groups as mild preeclampsia (n: 20) and severe preeclampsia (n: 20). Normotenvive cases were used as a control group. Plasma fibronectin levels were measured on Behring plaques quantitatively by the immunodiffusion method. Findings: Fibronectin concentrations were significantly higher in preeclamptic versus normotensive cases (p< 0.001) and in severe versus mild preeclamptic cases (p< 0.001). When the plasma fibronectin level of 400 mg/ml is acccepted as the cut-off values, sensitivity and the positive predictive values were found to be 72%-87% and 95%-65% respectively for determining preeclampsia and severe preeclamsia. Results: Vascular endothelial dysfunction is one of the major subjects argued in the pathogenesis of preeclampsia. These findings suggest that plasma fibronectin levels, the determinant of endothelial cell damage, have a high predictive value in the determination of preeclampsia as well as it's classification into the mild and severe form of the disease.