ÖZET
Amaç: Üriner sistem anomalilerinin ilk üç ay taraması sırasında tanısı konabilmektedir. Bu anomalilerin en sık görüleni, megasistis olarak adlandırdığımız mesanenin genişlemesidir. Megasistise neden olan en sık patolojiler posteriyor üretral valv ve üretra atrezisidir. Megasistis tanısı mesane çapının 7 mm ve üzerinde ölçüldüğünde koyulur. Böyle gebeliklerde kromozom analizinin normal olması nedeni ile fetüsler girişimsiz takip edildiğinde bir kısmında spontan rezolüsyon olmakta bazılarında ise ağır obstrüktif hastalık oluşmaktadır. Antenatal dönemde tanısı koyulan fetüslerde oligohidramniyos, böbrek parankiminde ekojenitenin artması ve kistik değişiklikler ve tanı anında gebelik haftasının 24 haftadan erken olması mesane çıkış obstrüksiyonları açısından kötü prognostik bulgular olarak bildirilmiştir. Gereç ve Yöntemler: 2005-2013 yılları arasında İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Perinatoloji ünitesinde ilk üç ay taraması için refere edilmiş olan ve fetüslerine megasistis tanısı koyduğumuz gebelerin klinik verileri retrospektif olarak incelendi. Megasistis tanısı fetüsün mesanesi 7 mm ve daha büyük ölçüldüğünde koyuldu. Bulgular: Toplam 29 megasistis tanısı koyulan fetüs vardı. Bunların üçünün bilgilerine ulaşılamadı. Megasistisle birlikte ek anomalisi olan sekiz hastanın iki tanesi canlı doğdu. Ek anomalisi olmayan 21 hastanın dördü canlı doğdu. Ek anomalisi olan beş hasta termine edildi. Ek anomalisi olmayan dokuz hasta termine edildi. Sonuç: Mesane çapı 8-12 mm ölçüldüğünde megasistis hafif olarak tanımlanır. Hafif vakalarda prognoz genellikle daha iyidir. Fakat ağır vakalarda prognoz kötü seyreder. Renal fonksiyonlar etkilenebilir.

ABSTRACT
Objective: Urinary system anomalies can be diagnosed in the first trimester. Megacyctis is the most common congenital anomaly of the urinary tract and diagnosed when the bladder is persistently enlarged. Posterior uretral valv and atresia of uretra cause megacyctis. Some of pregnancy complicated with megacyctis regress spontaneously but the others progress and renal functions are affected. Oligohydramnios, hyperechogenic renal parenchyma, renal parenchymal cycts and diagnosed before 24 weeks of gestation are bad prognostic signs. Material and Methods: Clinical datas of the fetus diagnosed megacyctis in the fist trimester at İstanbul University Faculty of Medicine Perinatology Unit between 2005-2013 were studied retrospectively. Megacyctis was diagnosed when bladder diameter is measured 7 mm or more. Results: 29 fetus diagnosed megacyctis were included in the study. Clinical data of the three patients could not be reached. 8 fetus were diagnosed megacyctis and additional anomalies and 2 of them were born alive. 21 fetus were diagnosed megacyctis no additional anomalies and 4 of them were born alive. Five fetus diagnosed megacyctis and additional anomalies were terminated. Nine fetus diagnosed only megacyctis were terminated. Conclusion: When bladder is measured between 8-12 millimeter, megacyctis is defined as a mild magacyctis. Prognosis of mild megacyctis commonly is better than severe megacyctis which can cause poor renal function.