ÖZET
Amaç: Sezaryen sonrası demir eksikliği anemisinin tedavisinde intravenöz demir sükroz tedavisi ile kan transfüzyonunun etkinliğini karşılaştırmak. Gereç ve Yöntemler: Haziran 2004-Haziran 2005 tarihleri arasında kliniğimizde sezaryanle doğum yapan ve demir eksikliği anemisi olduğu düşünülen, 40 hasta prospektif olarak çalışmaya dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı. birinci gruba (n= 20, grup 1) intravenöz demir sükroz tedavisi ve ikinci gruba da (n= 20, grup 2) kan transfüzyonu tedavisi uygulandı. İstatistiksel yöntem olarak, Wilcoxon ve Mann-Whitney testi ile değerlendirildi. p< 0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Grup 1 (n= 20) olgularının ortalama yaşı 30.45 ± 5.9 ve Grup 2'nin (n= 20) ise 30.55 ± 6.45 olarak tesbit edildi. Her iki tedavi şeklinin, hemoglobin ve hematokrit değerlerini yükseltmedeki etkinlikleri arasında anlamlı bir fark bulunamadı (p> 0.05). MCV, MCH, demir, ferritin düzeylerini yükseltmede demir sükroz tedavisi daha etkin bulundu (p< 0.05). Serum demir bağlama kapasitesindeki düşme, demir sükroz grubunda daha anlamlı idi (p< 0.05). Sonuç: Demir eksikliği anemisinin tedavisinde, sezaryen sonrası hastalarda intravenöz demir sükroz infüzyonu kan değerlerini ve vücut depo demirini düzeltmede kan transfüzyonuna alternatif bir yöntem olabilir.

ABSTRACT
Objective: To compare the efficiency of intravenous iron sucrose and blood transfusion in the treatment of iron deficiency anemia after cesarean section. Material and Methods: Forty patients, delivered by cesarean section and who had iron deficiency anemia were enrolled into study prospectively. These patients were assigned into two groups. The patients in the first group (n= 20, group 1) took intravenously iron sucrose therapy. Blood transfusion therapy was administered to second group (n= 20, group 2). Wilcoxon and Mann-Whitney tests were used for statistical analysis, p< 0.05 was regarded significant. Results: The mean age of patients was 30.45 ± 5.9 in group 1 (n= 20) and 30.55 ± 6.45 in group 2 (n= 20). The increasing effect of the therapy for hemoglobin and hematocrit levels was not statistically significant in two therapy regimens (p> 0.05). The increasing effect of the therapy on MCV, MCH, iron and ferritin levels was more efficient in iron sucrose therapy group (p< 0.05). The decrease of the serum iron binding capacity was more significant in iron sucrose therapy group (p< 0.05). Conclusion: Intravenous iron sucrose therapy might be an alternative therapy method to blood transfusion in iron deficiency anemia for the recovery of blood parameters and body iron stores after cesarean section.