ÖZET
Amaç: Mikrolaparoskopinin görüntü kalitesi, tanısal değeri ve cerrahi etkinliğinin değerlendirilmesi. Çalışmanın Yapıldığı Yer: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum AD. Materyel ve Metod: İnfertilite, kronik pelvik ağrı ve tubal sterilizasyon istemi nedeniyle başvuran otuzyedi hastaya önce mikrolaparoskopi daha sonra konvansiyonel laparoskopi uygulandı. Her iki yöntemin işlem süresi, görüntü kalitesi, uterus, over, tuba, douglas ve peritoneal yüzeylerdeki endometriozis, adezyon ve diğer patolojileri saptamadaki duyarlılık ve özgüllükleri karşılaştırdı. Bulgular: Tanısal çalışma için gereken ortalama süre mikrolaparoskopide (ML), konvansiyonel laparoskopiye (KL) oranla daha yüksek bulundu (sırasıyla 11.7 ± 5.6 ile 7.6 ± 3.2 dak.). Görme kalitesi operatörün değerlendirmesine göre +4 (en iyi) ile +1 arasında puanlandı; ortalama görme kalitesi ML'de KL'ye oranla daha kötüydü (sırasıyla 2.84 ± 0.8 ile 3.95±0.2). Ortalama AFS endometriozis skoru ML ve KL'de farklı değildi (sırasıyla 20.8 ±39.8 ile 23.7 ± 45.5). Ortalama AFS adneksiyel adezyon skoru da yine ML ve KL'de farklılık göstermedi (sırasıyla 4.7 ± 9.3 ile 6.0 ± 9.6 puan, ML'nin endometriozis, adezyonlar, ovaryen, uterin ve Douglas lezyonların tanımadaki sensitivitesi sırasıyla %71, 58, 81, 88 ve 73 spesifitesi ise sırasıyla %100, 96, 100, 100, 100 olarak bulundu. Sonuç: ML'nin karına girerken daha az travmatik, karına girilen bölgede kanama ve herni riskinin daha az, karın içi organların zedelenme riskinin daha düşük olması ve genel anestezi gerektirmemesi gibi belirgin avantajları vardır. ML tubal ligasyon, kist biyopsileri, fenestrasyonlar ve pelvik ağrı gibi durumlarda KL'ye iyi bir alternatiftir. Fakat infertilite, endometriozis ve adezyonların skorlanmaları ve tedavileri gibi durumlarda etkinliği düşmektedir. ML kolay uygulanabilir, daha az invaziv fakat sensitivitesi daha düşük bir yöntem olarak değerlendirilmiştir.

ABSTRACT
Objective: To determine visual quality, diagnostic accuracy, and surgical merits of small diameter laparoscopy. Design: Prospective, individually-controlled study. Institution: Gazi University Medical Faculty, Department of Obstetrics and Gynecology, Ankara. Material and Methods: Thirty-seven patients with infertility, chronic pelvic pain or desire of tubal sterilization were undervent small diameter laparoscopy first, conventional laparoscopy as control next. Findings with both modalities were compared. Results: The mean time required to complete the diagnostic work-up was significantly higher in small diameter laparoscopy (SDL) that conventional laparascopy (CL). 11.7 ± 5.6 versus 7.6 ± 3.2 minutes respectively (p< 0.04). visual quality was stratified from +4 (best) to +1 according to operators observation; mean visual quality was slightly worse with SDL than CL, at 2.84 ± 0.8 (better) versus 3.95 ± 0.2 points respectively. Mean AFS endometriosis score was not different between SDL and CL, at 20.8 ± 39.8 versus 23.7 ± 45.5 points respectively. Mean AFS adnexial adhesions score was also not different between SDL and CL, at 4.7 ± 9.3 versus 6.0 ± 9.6 points respectively. Sensitivity of the SDL in diagnosing endometriosis, adhesions, ovarian, uterine, and Douglas lesions were 71, 58, 81, 88 and 73 percent respectively, spesificity of the SDL were 100, 96, 100, 100, 100 percent in the same order. Conclusion: SDL has some clear advantages, as requiring smaller puncture without skin suture, reducing patients risks of puncture-side bleeding and hernia, recuding injury in abdominal organs, and eliminating the need of general anesthesia. Currently SDL seems a good alternative to CL in macro oriented approaches such as; tubal ligation, cyst biopsies, fenestrations and pelvic pain but must be precautiously used in micro-oriented functional conditions such as infertility and treatment or scoring endometriosis and adhesions. SDL may be regarded easy to apply, less invasive but less sensitive initial investigation tool.