ÖZET
Preterm doğum, tüm yenidoğanların yaklaşık %10unu etkileyen ve perinatal morbidite ve mortalitenin major sebebi olarak karşımıza çıkan, önemli bir problemdir. Fizyopatolojisi ile ilgili bilgilerimizdeki yeni gelişme ve ilerlemelere rağmen, preterm doğum oranında son 30 yıl içinde belirgin bir değişiklik olmamıştır. Preterm doğumun önceden belirlenmesinde serviksin sonografik incelemesi obstetrik pratiğinde oldukça ilgi uyandırmaktadır. Serviksin ultrasonografik incelemesinin preterm doğum için risk altındaki hastaların saptanmasında yardımcı olduğu gösterilmiştir. Servikal uzunluk, internal osta dilatasyon ve funneling (amniotik kesenin servikal kanala doğru ilerlemesi) varlığı, preterm doğum ve eylem için önemli prognostik faktörlerdir. Servikal inceleme için transabdominal transvajinal ve transperineal yöntem kullanılabilir. Görüntü ile ilgili ve teknik problemler nedeniyle, transvajinal ve transperineal ultrasonografi, transabdominal ultrasonografiye göre daha avantajlıdır. Yakın bir gelecekte servikal sonografinin obstetrik tanısal görüntülemenin bir parçası olarak rutin fetal sonografiye katılacağını öne süren yazarlar vardır. Gebelik kaybı ile preterm doğumun önlenmesinde ve perinatal mortalitenin azaltılmasında, servikal sonografik incelemenin olumlu katkısı olacaktır. Biz, bu makalede farklı ultrasonografik yaklaşımların kullanımını ve servikal ultrasonografinin preterm doğumun önceden belirlenmesindeki yerini inceledik.

ABSTRACT
Preterm birth that affects 10% of all newborn infant, remains a major cause of perinatal morbiditiy and mortality. Despite the recent advances in the pathogenesis, the rate of preterm delivery have not significantly decreased over the past 30 years. Sonographic examination of the cervix is gaining enthusiasm in obstetric practice for the prediction of preterm birth. Ultrasonographic evaluation of the uterine cervix has been shown to help predict patients who may be at an increased risk for preterm delivery. Cervical length, dilatation of internal os and funneling are all important prognosticators in preterm labor and delivery. Transabdominal, transvaginal and transperineal ultrasonography can be used for cervical examination. Because of the problems inherent with transabdominal scanning, imaging of cervix is best performed with either a transperineal or transvaginal approach. Inadequate visualization of external os in transperineal approach and false elongation of cervix by transvaginal approach are the main obstacles in accurate cervical imaging. Some authors suggest that ultrasonic cervical measurements will soon join fetal sonography as a standart part of obstetric diagnostic imaging. The incorporation of cervical sonography in management schemes for the prevention of pregnancy loss or preterm delivery has the potential to impact favorably on perinatal outcome. This article reviews the usefulness of cervical ultrasonography in predicting preterm delivery and different technical aspects.