ABSTRACT
Objective: Aim of this study was to evaluate efficiency and role of FDG-PET/CT as a challenging imaging modality in ovarian cancer. Material and Methods: 45 patients with presumed diagnosis of recurrent ovarian cancer were consulted to our clinic for further investigation with FDG-PET/CT with presumed diagnosis of recurrent ovarian cancer are between September 2007 and March 2008 were included to our study. All cases were undergone surgery, and basal chemotherapy, and were suspected recurrence due to the tumor markers or other imaging modalities during the follow-up. Patients were between 24-76 years old. Time interval after the diagnosis and last therapy was range between 3 to 126 months and 3 to 78 months, respectively. An integrated PET/CT scanner with 6-sliced multidetector CT was used for imaging. Results: Sensitivity, specificity and accuracy values of FDG-PET/CT were 93%, 94% and 93% in detecting recurrent tumor, respectively. In detecting recurrence sensitivity, specificity, accuracy of Ca-125 levels are 72%, 63%, 69%; additionally 48%, 63%, 53% in conventional imaging modalities, respectively. Fifteen patients had local recurrence, 18 patients had pelvic lymph node metastasis, 20 patients had paraaortic-mediastinal-cervical lymph node metastasis and 4 patients had peritoneal carcinomatosis detected with FDG PET/CT. It was revealed 1-4 lesions in ten patients, 5-9 lesions in 9 patients, 10 or more lesions in 8 patients with FDG-PET/CT imaging. Two patients had false negative result (a patient with cranial metastasis, the other patient with multiple milimetric sized peritoneal implants) and one patient had false positive (reactive lymphadenopathy) result. Discussion: In conclusion FDG-PET/CT is found as a highly effective modality for detecting recurrent ovary cancer. It is superior to Ca-125 tumor marker and conventional radiological imaging modalities for detecting recurrence. However specificity and accuracy is poor in tumor with small volume.

ÖZET
Amaç: Çalışmamızın amacı over kanseri onkolojik görüntülemesinde farklı bir yöntem olan FDG-PET/BT'nin rolünü ve verimliliğini değerlendirmekti. Gereç ve Yöntemler: Eylül 2007-Mart 2008 tarihleri arasında nüks over kanseri ön tanısıyla ileri inceleme için kliniğimize başvuran 45 hasta çalışmaya dahil edildi. Tüm vakalar cerrahi geçirmiş, bazal kemoterapi almış ve izlemleri sırasında tümör belirteçleri ve/veya diğer görüntüleme yöntemleriyle nüks düşünülen olgulardı. Hastaların yaşları 24-76 yıl arasında idi. Tanı sonrası geçen süre 3 ila 126 ay arası, son tedaviden sonra geçen süre 3 ila 78 ay arasıydı. FDG-PET/BT incelemesinde 6 kesitli multidedektör entegre BT kullanıldı. Bulgular: Rekürren tümör tespitinde FDG-PET/BT'nin duyarlılığı %93, özgüllüğü %94, doğruluğu %93 iken, CA-125 belirteç düzeyinin rekürren hastalığı tespit etmedeki duyarlılığı %72, özgüllüğü %63, doğruluğu %69; kovansiyonel görüntüleme yöntemlerinin duyarlılığı %48, özgüllüğü %63, doğruluğu %53 bulundu. FDG-PET/BT ile 15 hastada lokal rekürrens, 18 hastada pelvik lenf nodu metastazı, 20 hastada paraaortik, mediastinal ve servikal lenf nodu metastazı, 7 hastada uzak metastaz ve 4 hastada peritoneal karsinomatozis tespit edildi. FDG-PET/BT'de odak sayısına bakıldığında 10 hastada 1-5 arası lezyon, 9 hastada 5-10 arası lezyon, 8 hastada ise 10 ve üzeri lezyon tespit edilmiştir. İki hastada yanlış negatif (bir hastada kranial metastaz, diğer hastada milimetrik periton implantları), bir hastada yanlış pozitif sonuç (reaktif lenf nodu) bulunmuştur. Sonuç: Sonuç olarak FDG- PET/BT rekürren over kanserinin tespitinde oldukça etkin bir yöntemdir. FDG-PET/BT, rekürren hastalık tespitinde kullanılan CA-125 tümör belirteç düzeyi ve konvansiyonel görüntüleme yöntemlerine göre daha üstündür. Ancak düşük volümlü tümör tespitinde duyarlılığı ve doğruluğu azalmaktadır.