ÖZET
Vulvodini, tanısı sıklıkla atlanan ve tedavisi oldukça zor olan bir hastalıktır. Semptomları açıklayacak objektif klinik ve laboratuvar bulgular olmaksızın en az 3 aydır varolan vulvadaki ağrı ve/veya kronik yanmayı tanımlamak için kullanılır. Prevalansı %1.3-28 arasında değişmektedir. Fizyopatolojisi henüz net olarak açıklanamamıştır. Vulvodininin başlıca belirtisi, genital bölgedeki ağrıdır. Beraberinde yanma, kaşıntı, disparoni olabilir. Vulvodini artmış depresif semptomlarla birlikte olabilir. Vulvodini olan kadınların birinci derece akrabalarında vulvar rahatsızlık görülme insidansının artması genetik yatkınlık olabileceğini düşündürmektedir. Vulvodini için kabul edilmiş tek tip tedavi yaklaşımı bulunmamaktadır. Tedavi hastaların bir kısmında sadece geçici veya kısmi rahatlama sağlarken bazı hastalarda %100 başarı elde edilebilmektedir. Oksalatın ve karbonhidratların azaltıldığı ve kalsiyum sitratın ilave edildiği diyet modifikasyonları şikâyetleri azaltır. Tıbbi tedavide en sık kullanılan topikal ajan %2-5lik lidokaindir. İntralezyoner enjeksiyon topikal tedavilere göre daha etkili bulunmuştur. Bu amaçla steroid ve bupivakain uygulamaları pek çok hastada rahatlama sağlamıştır. İnterferon alfa ve botulinum toksin A enjeksiyonları da vulvodini tedavisine girmiş ajanlardır. Vulvodini tedavisinde en sık kullanılan oral ajanlar trisiklik antidepresanlardır. Özellikle amitriptilin çok sık tercih edilir. Antikonvülzanlardan gabapentin ve karbamazepin de vulvodini tedavisinde kullanılabilir. "Biofeedback", fizyoterapi, hipnoterapi, akupunktur gibi yöntemler vulvodini tedavisinde kullanılan diğer tedavi yöntemleridir. Cerrahi tedavi, konservatif tedaviye yanıt alınamayan olgularda düşünülmelidir. Cerrahi yaklaşımda lokal eksizyon, vestibülektomi, perineoplasti ve vestibüloplasti şeklinde değişik yöntemler uygulanmaktadır. Sonuç olarak, vulvodiniye yol açan nedenler dikkatli bir şekilde araştırılmalı, ayırıcı tanısı muhakkak yapılmalıdır. Semptomatik, tıbbi ve cerrahi tedaviler gözden geçirilerek hasta için en uygun tedavi yöntemi belirlenmelidir.

ABSTRACT
Vulvodynia is a disease with difficult diagnosis and treatment. The term vulvodynia is used to describe vulvar pain and/or chronic burning lasting for at least 3 months without objective clinical or laboratory signs explaining the symptoms. Prevalence is ranged from 1.3-28%. Pathophysiology of the disease is unclear. The main symptom of vulvodynia is pain in the genital area. Burning, itching and dysparonia can also be present along with the pain. Vulvodynia may be associated with increased depressive. Increased incidence of disease in first-degree relatives of women with vulvodynia might be due to genetic predisposition. A uniform approach for the treatment of vulvodynia is not found. Treatment causes temporary or partial relief in some cases whereas 100% success in others. The most commonly used topical agent for medical treatment is 2-5% lidocaine. Intralesional injection is more effective than topical treatment. Intralesional injection of steriod and bupivacaine provide relief in many patients. Botulinum toxin A and interferon alpha injections are also entered into the vulvodynia treatment agents. The most commonly used oral agents in the treatment of vulvodynia are tricyclic antidepressants, particularly amitriptyline. Anticonvulsants such as gabapentin and carbamazepine also are used to treat vulvodynia. Biofeedback, physiotherapy, hypnotherapy and acupuncture are other treatment methods used to treat vulvodynia. Surgical treatment should be considered in patients unresponsive to conservative treatment. Local excision, vestibulectomy, perineoplasty and vestibuloplasty are surgical approaches used for treatment. As a result, causes of vulvodinia must be investigated carefully, the differential diagnosis must be made carefully. Most appropriate treatment; symptomatic, medical or surgical must be determined for patients by reviewing the condition.